Brutale aap!

Hallo allemaal!

Wat was het vandaag een vermoeiende dag en morgen hebben we zeker te weten spierpijn!
Vandaag zijn we naar het Erawan Nationaal Park geweest. Daar hebben we de spectaculaire, zeven niveaus tellende Erawan waterval beklommen tot het vijfde niveau. Het zesde en zevende niveau is glibberig en wordt afgeraden. Het vijfde niveau is 1120 m hoog en met die warmte en een vochtigheidsgraad waar je U tegen kan zeggen is het een vrij pittige klim voor ons als ervaren sporters ;-). Onder aan elk niveau kun je heerlijk afkoelen in de uitnodigende poelen vol met vissen die aan je lichaam gaan knabbelen. Wij zijn bij niveau 5 een verfrissende duik gaan maken. Tientallen vissen zwemmen direct naar je voeten en beginnen met knabbelen, wat ontzettend kietelt. Dr. fish bij de Zwaluwhoeve is er niks bij, deze vissen zijn veeeeeel groter. Nadat we afgekoeld waren zijn we langzaam aan weer naar beneden gegaan, waar we een korte break hielden bij niveau 2 waar we wat te drinken namen en wat te eten. Bij niveau 2 zaten ook apen die daar in het wild leven. Ze zijn ontzettend brutaal en probeerde alles van de toeristen te jatten. Eentje zat er ook naar ons te loeren, pakte bijna en cola blikje van Paul en ging er uiteindelijk met een zak chips vandoor van onze buren. De aap klom zo de boom in en maakte met zijn tanden de zak open en peuzelde zo alles op.
Na het bezoek aan het park zijn we naar de Lawa-grot gegaan. De Lawa-grot in het Nationaal Park Sai Yok is een van de 21 grotten in de provincie Kanchana Buri waar de kitti-vleermuis of Craseonycteris thonglongyai leeft. Het is het kleinste zoogdier ter wereld, niet groter dan een vlinder en met een gewicht van slechts twee gram. Er zijn nog maar zo’n 2000 exemplaren over en behoort daarmee tot een van de meeste bedreigde diersoorten ter wereld. Het diertje werd pas in 1973 ontdekt door een Thaise bioloog.
We moesten eerst nog een klim maken van een trap met 150 hoge treden, eenmaal boven waren we uitgeteld. Nadat we waren bijgekomen mochten we de grotten in. Daar zagen we bij binnenkomst een heleboel grote vleermuizen en we hebben maar een paar van die bijzondere gezien. Het was ontzettend mooi om te zien. Boven in een grot hangen soms een soort kegelvormige pegels. Deze worden stalactieten genoemd. Op de bodem staan soms ook van deze kegelvormige pegels, die stalagmieten heten. We zagen daar allemaal stalactieten en stalagmieten, hier volgt een korte uitleg:
Boven in een grot hangen soms een soort kegelvormige pegels. Deze worden stalactieten genoemd. Op de bodem staan soms ook van deze kegelvormige pegels, die stalagmieten heten.
Water dat van het plafond druppelt, bevat opgelost calciet. Maar als er een druppel opdroogt, blijft er een filmlaag calciet achter. Een stalactiet groeit ongeveer 2½ meter in 500 jaar. We hebben er ook een Zweepspin gezien. De Zweepspin is anders dan zijn naam doet vermoeden geen echte spin. Zweepspinnen leven vooral in donkere grotten en voeden zich met insecten. De spinachtige heeft vier paar poten, waarvan het eerste paar is omgebouwd tot lange "zwepen" waarmee hij de omgeving betast, en voedsel zoekt. De "zwepen" zijn vier maal zijn eigen lichaamslengte. De Zweepspin is geheel ongevaarlijk, zijn belangrijkste wapen zijn zijn lange poten waarmee hij hard weg kan rennen. Na een uurtje wandelen door de grot, zijn we weer naar ons drijvend vlot gegaan, waar we een lekker biertje hebben genomen. Het was een prima dagje zo. Morgen eerst poging twee Hellfire Pass en dan een lange rit naar Ayutthaya.

Wij gaan slapen welterusten!