Het lijkt hier wel een reptielenhuis.

Hier een berichtje vanuit ons drijvend vlot!

Allereerst wil ik iedereen bedanken voor al jullie leuke berichtjes! Het is zo ontzettend leuk, om wat van het thuisfront te horen.
Vandaag zijn we naar het death railway museum geweest. Dit museum reconstrueert in 8 zalen de geschiedenis over de dodenspoorlijn. De Japanners begonnen in 1942 met de aanleg van een spoorlijn tussen Thailand en Birma.De Japanners dwongen ongeveer 250.000 Aziatische arbeiders en 61.000 geallieerde krijgsgevangene om 260 km spoor aan Thaise zijde aan te leggen, tot aan de Drie Pagodenpas op de Thais-Birmaanse grens. Naar schatting 100.000 Aziatische en 16.000 geallieerde krijgsgevangenen kwamen in 1942-1945 om het leven door mishandeling, voedselgebrek en ziekte. Vervolgens zijn we naar het Allied War Cemetery gegaan waar de graven van 6982 geallieerde soldaten liggen. De rijen graven van Engelse, Amerikaanse, Australische, Nederlandse en andere geallieerde soldaten liggen tussen groene gazons met kleurige bloemen. Na dit stukje geschiedenis zijn we naar de brug over de rivier de Kwai gegaan, dat is de gedenkplaats voor de gevallenen. Het was allemaal wel heel indrukwekkend om te zien. Om de dag een beetje in die sfeer te houden gingen we op weg naar de Hellfire Pass. Dat is de langste van de door krijgsgevangenen en Aziatische dwangarbeiders met de hand uit de bergen gehakte bergpassen. Eenmaal daar aangekomen zagen we dat het een hele mooie omgeving is met ontzettend veel groen. Je kan daar een hoofdtelefoon lenen om naar het verhaal van de Hellfire Pass te luisteren. Nadat we bepakt en bezakt op pad gingen om een stevige wandeling te maken van 80 min, begon het me opeens te plenzen. Binnen 5 seconden waren we tot onze onderbroek nat. Wij zagen de humor er wel van in en het personeel ook, zij vonden het erg komisch hoe wij als verzopen katten terug kwamen rennen. Hellfire pass liep in het water, maar we proberen het nog over te doen als het in onze planning haalbaar is. Dan maar naar ons volgende huisje. Dat was weer een avontuur om te komen. We moesten nog een keer met piepende banden stoppen, want er stak ff een slang over! Jaja we hebben een slang gezien, van wel 1.5 m lang. Na wat zoeken en een hond die achter onze auto aan zat, hebben we ons drijvende vlot gevonden. Zo schattig huisje aan de rivier de Kwai. Als je op ons terrasje zit hoor je het water stromen en het hutje deinst op het water mee. Je kan hier ook ontzettend lekker Thais eten. Je krijgt alleen af en toe bezoek van een reuzen kikker, rare insecten, wandelende takken, gekko's en ga zo maar door. We zitten hier twee dagen. Morgen gaan we in een waterval zwemmen. Ik heb er nu al zin in. Hier gaat het op dit moment lekker los met onweer en regen, we hebben hier en daar wat lekkage, maar we overleven het wel. Tot snel maar weer!

Dikke kus van ons!